ادب صنعتی

اقتصاد کتاب ، نَشتی کتابخوانیدکترمحمد حسن صنعتی با این همه گزارش در باب اندک بودن میزان مطالعه ایرانیان می شود مجادله نکنیم و بپذیریم که بالاخره و اجمالا ما جزو ملتهایی هستیم که گویی خود را دانای کل و مستغنی از مطالعه می دانیم. نتیجه این تصور هم این است که در ساعات کاری ، چه کارهای فنی و صنعتی و چه کارهای فکری و فرهنگی و هنری ، برای هر کار مرتبط با کار اصلی ، مثلا هماهنگی با صدابرداری یا گرفتن مواد لازم صنعتگری از فلان کارخانه ،... محاسبه ی ساعت می شود و آن ساعت را جزءِ ساعات کار در نظر می گیرند و در محاسبه حقوق منظور می کنند ؛ اما ، مگر در موارد "انگشت نما" و استثنایی و مناسب برای تهیه گزارش و پخش از رسانه ها ، سراغ نداریم رئیس یا کارفرمایی را که به ساعت مطالعه بها داده باشد و حاضر باشد در قبال آن بهایی پرداخت کند. این در حالی است که کارگر ماهر باید در حرفه خود مطالعه کند . یعنی کتاب دست بگیرد . یک صفحه بند نمی تواند بگوید چون سر و کار من با صفحه بندی کتاب است به مطالعه نیازی ندارم. او نیز برای ارتقای حرفه ای و تخصصی خود به مطالعه نیازمند است . برای یک تهیه کننده برنامه در رادیو یا تلویزیون لازم است که برای اطلاع عمیق و دقیق از تازه ترین نگرشها و کارآمدترین علوم مرتبط با رسانه و فرهنگ ، کتاب در دست داشته باشد و فرصت های مناسبی را به مطالعه اختصاص دهد و البته این فرصتها جزء ساعات کار او محاسبه شود. نیز می پذیریم که برای درآمدن افراد جامعه از سطوح مدیریتی تا اقشار و افراد به اهلیت مطالعه ، آداب و الزاماتی مورد نیاز است. به تعبیری باید موقعیت مطالبه را به نحوی فراگیر و همه شمول به وجود آورد ، به گونه ای که عقیده و عادتِ توأمان به مطالعه ، روحیه ای در جامعه پدید آوَرَد که افر ادب صنعتی...